دانشمندان مسلمان (خازنی)
خازني
ابوالفتح عبدالرحمان منصور خازني مكانيكدان، فيزيكدان، رياضيدان و اخترشناس مشهور كه در شهر مرو رشد يافت و در دستگاه سلجوقيان به امور علمي میپرداخت. مشهورترين اثر وي كتاب ميزان الحكمه (نوشته شده در حدود سال 515 ق) از مهمترين كتب در فن حيل است. مكانيك آبگونه ها (هيدروليك)، ايستا شناسي (هيدرو استاتيك)، به ويژه ديدگاههاي وي درباره مراكز ثقل، تعادل اجسام، وزن مخصوص، چگالي سنجي، و بالا برها، ترازوها، زمانسنجها و فنون ساختن و به كار بستن آنها و مانند اينها، در كتاب مذكور با تبيين رياضي- هندسي بحث شده كه متضمن طرحها و تصاوير آلات و ابزارها هم است. همچنين نشانگر پيشرفتي بيشتر در اين رشته به نظر ميرسد.
خازني با پيروي از ابن هيثم و بيروني در پژوهشهاي ايستابشناسي به پيشرفت بيشتري دست يافت. وي ايستابشناسي را همراه با مكانيك مورد مطالعه قرار داد و به ويژه به مفهوم مركز ثقل و كاربرد آن در ترازو توجه فراوان كرد. كوشششهاي وي پس از يك سده توسط ابوالعز الجزري دنبال شد. خازني استاد مسلم علم ترازو يا ميزان بود. كتاب ميزان الحكمه وي، اثر برجسته در اين علم است كه در آن، او نظر دانشمندان مقدم بر خود همچون رازي و بيروني و خيام را نيز آورده است. به ويژه اين نكته جالب توجه است كه خازني اسبابي را وصف كرده كه بنا به گفته او، بيروني آن را در اندازهگيريهاي معروف خود از وزن مخصوص اجسام گوناگون به كار ميبرده است، چه خود بيروني هرگز در آثار خود به روشي كه براي اين منظور داشته انكار نكرده است. آلدوميه لي، مورخ ايتاليايي، وزن مخصوصهاي اندازهگيري شده توسط بيروني و خازني را در جدولي آورده و آنها را با اندازههاي جديد مقايسه كرده است (جدول 1). خازني شرح مفصلي درباره نظريه ترازو و مركز ثقل و راه كلي بكار بردن ترازو براي اندازهگيري وزن مخصوص اجسامي كه از يك يا دو ماده ساخته شدهاند، آورده است.
خازني را پيشگام تعيين وزن مخصوص مايعات و مواد مركب به شمار ميآورند. او گرانش روي سيالات را مطرح ميكند و ميگويد حركت اجسام در مايعات وابسته به مقاومت مايع است. همين گفته را فخر رازي تأييد ميكند و ميگويد مقدار مقاومت در برابر حركت، وابسته به جنس سيال حرکت کننده در محيط است.
خازني به تأثير مقدار فشار هوا بر وزن اجسام اشارهاي دقيق دارد و بر توريچلي و پاسكال و بويل، چند سدهای پيشي گرفته است، او قانون ارشميدس درباره مايعات را به گازها تسري داده است.
خازني در علم سكون (استاتيك) ضمن تأكيد و تأييد ديدگاه بيروني درباره اصل جاذبه، ميافزايد كه اختلاف قوه جذب وابسته به مسافت بين جسم و مركز كره زمين است.